بررسی سیستم اعلام حریق
سیستم اعلام حریق یکی از اصلی ترین عضو سیستم حفاظتی و امنیتی میباشد که شامل دتکتور دود، حرارت، شعله و گاز و همچنین آژیر و فلاشر و مرکز کنترل میباش که این امکان را برای کاربران فراهم میسازد تا با نصب و اتصال این محصولات به مرکز کنترل اصلی، علائم حریق را تشخیص به دهند و کاربران را با کمک آژیرها و فلاشرها هشدار بدهند. طراحی، اجرا و استفاده درست از این سیستم های اعلان حریق، میتواند جلوی بسیاری از خطرات جانی و مالی را بگیرد و از خسارات بسیاری جلوگیری کند.
سیستم های اعلان حریق که چندین دهه است که در تمامی جهان جایگاه مناسبی را در تمامی صنعت ها همچنی ساختمان سازی بدست آورده اند. به گونه ای که امروزه برای دریافت انواع استاندارد های خارجی و داخلی از جمله استاندارد هایی نظیر NFPA72، EN54 و …. بسیاری دیگر نیاز و لزوم به استفاده از این سیستم ها در ساختمان ها هستیم.
استفاده از این سیستم های اعلام حریق علاوه بر آگاهی به موقع از محل آتش سوزی و یا حریق و همچنین اطلاع رسانی سریع در هنگام آتش سوزی، باعث و ایجاد کاهش زمان شناسایی میشوند و از اصلی ترین مزیت استفاده از آن ها فراهم سازی زمان مناسب و به موقع برای تخلیه هرچه سریع تر ساکنین و کنترل حریق میباشد.
دتکتور سیستم اعلام حریق
دتکتور ها از اصلی ترین وسیله سیستم اعلام حریق میباشند که ساده ترین توضیح و یا معنی آن ها را میتوان ابزاری برای امکان تشخیص وجود یک شی یا ماده خاص نام برد. دتکتور ها در سیستم های اعلان حریق اثرات جانبی آتش سوزی همچون دود و حرارت و یا گاز را تشخیص میدهند.
دتکتور ها شامل موارد متفاومتی میباشند که میتوان به مواردی همچون دتکتور دودی، دتکتور حرارتی، آشکار ساز ترکیبی دود/حرارت، دتکتور گازی (منو اکسید کربن) و یا شاسی دستی اشاره کرد.
دتکتورها بر اساس نوعشان (دودی، حرارتی، گازی) هر کدام دارای شرایط نصبی متفاوتی هستند. در ادامه بعضی از نکات نصب دتکتور ها را با هم بررسی میکنیم:
- دتکتورها باید تا حد امکان در جایی نصب شوند که در معرض دید همگان باشند.
- تعداد دتکتورها و فاصله آخرین دتکتور و پنل اعلام حریق را کارخانه تولیدی مشخص می کند.
- فاصله دتکتور از راه های هوایی نباید کمتر از 100 سانتی متر باشد.
- فاصله دتکتورها از درب ورودی و خروجی آسانسور، باید حداکثر 150 سانتی متر باشد.
- در مکان هایی با ریسک بالای آتش سوزی مثل آشپزخانه فاصله دتکتور دایره ای به شعاع 5.3 متر است.
- اگر انبارهای پارکینگ آپارتمان ردیفی باشند دتکتورها باید در فاصله 50 سانتی متر از انبار و 8 متر از هم نصب شوند.
انواع سیستم های اعلام حریق
به طور کلی سيستم هاي اعلام حريق به دو نوع سيستم تقسیم میشوند که یکی متعارف Conventional و دیگری آدرس پذير Addressable تقسیم می شود.
سيستم اعلام حريق متعارف Conventional
اعلام حریق کانونشنال قديمی ترين نوع سيستم اعلام حريق است که علي رغم تغييرات کيفي اندک همچنان یک مجموعه محبوب برای کاربران می باشد. در این مجموعه چندین دتکتور در نقاط مختلف منطقه و یا طبقه مورد نظر نصب می شود و همگی آن ها در یک مدارِ به هم پیوسته به پنل متصل می شوند و اینگونه هر مدار نماينده يک منطقه یا زون است.
سيستم اعلام حريق آدرس پذير Addressable
اصول تشخيص حريق در سيستم هاي آدرس پذير مشابه سيستم هاي متعارف است، بجز اينکه در این سيستم ها، هر يک از دتکتورها داراي آدرس منحصر به فردي هستند که از طريق آن پنل مرکزی قادر به شناسايي و تعيين محل دقیق هر يک از آن ها است. مدار کشف این سيستم ها به صورت حلقه ای است و هر لوپ مي تواند به تناسب تعداد تجهيزات مورد حفاظت، يک يا چند زون را شامل شود.